وب هاستینگ همان چیزی است که وقتی می خواهید وب سایت تان روی شبکه بین المللی (اینترنت) برای همه قابل دیدن باشد به آن نیاز دارید. به زبان ساده، وب سایت شما باید روی یک سرویس دهنده میزبان قرار گیرد.
شما به عنوان مشتری به فضای کوچکی از این سرورها دسترسی دارید که با داشتن فضایی هرچند کوچک و کم حجم به یک تیم از متخصصان اینترنت برای نگهداری وب سایت تان متصل خواهید بود که در طول ۲۴ ساعت می کوشند که این سرویس متوقف نشود.
در اکثر موارد، یک سرور میزبان وب فضای Hard خود را به فضاهای کوچک تری تقسیم کرده و آن را با هزینه کمتر در اختیار افراد مختلف قرار می دهد در این حالت از چندین سایت تا چند صد سایت از سرور میزبان به صورت مشترک استفاده می کنند.

به آدرس های سایت دامنه می گویند. مانند www.faraa.ir که دامنه آن faraa.ir است. شاید اجزای هر URL را بدانید ولی دامنه یکی از مهم ترین قسمت های سایت و URL است. برای مثال دامنه زیر را ببینید:

http://www.faraa.ir

htm پسوند فایل میزبانی_وب_سایت(هاست)و_ثبت_دامنه(دامین) و IR پسوند دامنه ماست.

اگر شما بخواهید دامنه ای ثبت کنید مشخصات شما را می خواهند. خواستن مشخصات به این دلیل است که مشخصات شما در پایگاه Whois ثبت شود و از دزدیده شدن دامنه شما جلوگیری شود.


Whois یک پایگاه وابسته به سازمان ثبت دامنه است که با جستجوی هر دامنه DNS ، نام مشخصات مالک و نام ثبت کننده نمایش داده می شود


مانند آجرهای یک خانه است. آدرس DNS ها ممکن است به صورت زیر باشد:

ns1.server.com
ns2.server.com

DNS برای این که هاست شما به دامنه شما مربوط شود ، تنظیم می شود. سرور های ns1 ممکن است قطع باشند به همین دلیل باید ns2 کار کند. اگر به هر دلیلی Data Center هاست شما از بین برود ، DNS های شما نیز از بین می روند تا دامنه بدون هاست شما دزدیده نشود.